Γράφει ο Άγγελος Κολοκοτρώνης
Αποτελεί κοινό τόπο ότι στις γεωστρατηγικές ισορροπίες, τα γεγονότα έχουν μία αλληλουχία, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη φύση, που δεν επιδέχεται κενά. Αυτό το καταλαβαίνει και ο πλέον νεόκοπος πολιτικός παρατηρητής καθώς ένα παγιωμένο γεγονός ακολουθείται από ένα άλλο, ακόμη δυσμενέστερο. Την απώλεια εθνικής κυριαρχίας διαδέχεται η απώλεια εδαφικής κυριαρχίας.
Απώλεια κυριαρχίας
Μία απλή ανάγνωση των όσων συμβαίνουν γύρω μας, επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα –αν ακολουθήσει την ίδια πολιτική που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια- θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια εδαφικής κυριαρχίας. Με την Τουρκία όχι απλώς να καραδοκεί σήμερα, αλλά και να απειλεί τα νησιά του Αιγαίου, στα οποία το δηλώνει απροκάλυπτα ότι επιφυλάσσει την τύχη που επεφύλαξε στην Κύπρο, με την εισβολή και κατοχή του πλέον εύφορου τμήματος του νησιού, από το 1974.
Υπό… ξένη κατοχή
Χωρίς έκτοτε η διεθνής κοινότητα να συγκινηθεί, αφού το αρμόδιο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ πετάει στο καλάθι των αχρήστων κάθε διαμαρτυρία του πολύπαθου νησιού, που αποτελεί τη μοναδική χώρα που είναι ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση –και προεδρεύει μάλιστα της Ενωμένης Ευρώπης σήμερα- και βρίσκεται υπό ξένη κατοχή. Ο μύθος δηλοί, ότι αν εμείς δεν μπορούμε να διαφυλάξουμε την εδαφική μας ακεραιότητα, δεν μπορούμε να περιμένουμε από κανέναν να το πράξει για λογαριασμό μας.
Εκτεθειμένα τα σύνορα
Η Ευρώπη, που βρίσκεται υπό καθεστώς διάλυσης, αφού δεν κατόρθωσε ποτέ να συγκροτήσει κοινή εξωτερική πολιτική, κοινή πολιτική άμυνας και κοινή οικονομική πολιτική, δεν μας διασφαλίζει πλέον τίποτε. Αντίθετα, βρισκόμαστε σήμερα με τα σύνορά μας εκτεθειμένα, αφού η Ευρώπη μας υποχρεώνει να δεχόμαστε χιλιάδες λαθρομετανάστες, που έχουν κατακλύσει όλη τη χώρα και μας απαγορεύει με τη διαβόητη συνθήκη «Δουβλίνο 2» να τους προωθήσουμε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι βρισκόμαστε κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς «κατάληψης» της χώρας από λαθρομετανάστες, που απειλούν την κοινωνική μας συνοχή και ευθύνονται με ποσοστό που ξεπερνά το 65% για την εγκληματικότητα που παρουσιάζει η χώρα. Κάτω από τις συνθήκες αυτές, εκείνο που απαιτείται είναι η άμεση αντίδραση της Ελληνικής Πολιτείας, ώστε να σταματήσει το κακό και να απαλλαγεί από το «καρκίνωμα», που πέραν της κοινωνικής συνοχής απειλεί την ακεραιότητα της χώρας, την ώρα που ορισμένοι αναγορεύονται σε αυτόκλητους προστάτες των ανθρώπων αυτών, ενώ από ετών κραυγάζαμε να παρθούν έγκαιρα μέτρα, για την αντιμετώπιση της απειλής. Δεν έγινε τίποτε και τώρα εισπράττουμε τα επίχειρα των ασυλλόγιστων πράξεων και παραλείψεων όσων κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια τη χώρα.
Έξοδος από τα αδιέξοδα
Υπάρχει ελπίδα εξόδου της χώρας από αυτό τον κλοιό των απειλών; Υπάρχει. Χρειάζονται πολιτικές δυνάμεις που να έχουν το σθένος να πάρουν άμεσα αποτελεσματικές αποφάσεις. Δυνάμεις που έχουν προτείνει στο παρελθόν και προτείνουν συνεχώς λύσεις εξόδου από τα αδιέξοδα. Μπορεί να υπάρχει το «Δουβλίνο 2» και άλλες κατάπτυστες συμφωνίες με την καταρρέουσα Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η προάσπιση του εθνικού χώρου της Ελλάδας αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των Ελλήνων. Πολύ περισσότερο όταν η Ευρώπη, όπως σήμερα εμφανίζεται, δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτά τα ίδια τα σύνορά της. Δεν διαθέτει στρατό, ούτε καν εξωτερική πολιτική. Καιρός είναι οι εθνικές δυνάμεις να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο. Χρειάζονται συσπείρωση, επιμονή και απόφαση να υπηρετήσει κανείς τον τόπο του. Και όλα αυτά είναι τα πολιτικά μας όπλα για να υπερασπιστούμε την πατρίδα.
Το «πάρτι» των επιβουλών κατά του Έθνους και οι προκλήσεις στο Αιγαίο και όχι μόνο σε αυτό, πρέπει επιτέλους να πάρει τέλος!
Πηγή εφημ. «Α1»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου