ΚΩΝ.ΝΟΣ Ι.ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ/ ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ 24.3.2018
Η απίστευτη ιστορία που έχει φτάσει λόγω ακαμψίας της λογικής της διοικήτριας σε πλήρες αδιέξοδο έχει ως εξής: Στις 22.10.2017 και ώρα 22.11 ο συντονιστής Διευθυντής του Αναισθησιολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Λιβαδειάς ευρισκόμενος στην Κύπρο σε προγραμματισμένη κανονική άδεια, δέχτηκε τηλεφωνική κλήση από τη Διοικήτρια του Νοσοκομείου Λιβαδειάς χωρίς όμως να ακούσει το τηλέφωνο. Όταν αντελήφθη την κλήση της στις 23.04 τη διερεύνησε και της απέστειλε γραπτό μήνυμα διερωτώμενος τι ακριβώς συμβαίνει χωρίς εκείνη ν' απαντήσει ποτέ ενώ κινητοποίησε κι έτερο συνάδελφο να σπεύσει στο Νοσοκομείο. Ο συνάδελφος που πήγε στο Νοσοκομείο ενημέρωσε ότι επρόκειτο για περιστατικό που αφορούσε σε 49χρονο βαρέως πάσχοντα ιερέα απ΄ τον Άγιο Γεώργιο αλλά κι ότι ήδη είχε ειδοποιηθεί έτερος αναισθησιολόγος που θα ερχόταν απ΄ το Κάστρο Βοιωτίας. Εκείνη την ημέρα και πολλές άλλες τον μήνα δεν εφημέρευε αναισθησιολόγος κι η συνάδελφος που ήρθε συνέδραμε στα πλαίσια του εφικτού τον εκλιπόντα σήμερα ιερέα ώστε αυτός να διακομιστεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Κρατικού Νικαίας όπου και εξέπνευσε λόγω της σοβαρότατης κατάστασης του λίγες ώρες αργότερα. Η διοικήτρια του Νοσοκομείου Λιβαδειάς πέντε ημέρες μετά, στις 27.10.2017 με απόφασή της καθαίρεσε τιμωρητικά τον Διευθυντή του Αναισθησιολογικού Τμήματος από τη θέση του Συντονιστή με το αιτιολογικό της ''διοικητικής ανεπάρκειας'' και της ''μειωμένης ευθύνης για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας''. Ο συνάδελφός μας βιώνοντας την αδικία που διέπραξε η διοικήτρια στο πρόσωπό του κατέθεσε αιτιολογημένη επιστολή παραίτησης από το ΕΣΥ στις 13.2.2018. Στην επιστολή παραίτησής του επικαλέστηκε σοβαρότατους λόγους που δείχνουν διοικητική ανεπάρκεια και εγκληματική ανοχή σε συγκεκριμένα θέματα από την πλευρά της διοικήτριας που την εκθέτουν βεβαίως ανεπανόρθωτα. ΣΧΟΛΙΑ- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ: Η διοικήτρια ταπείνωσε ηθικά και χωρίς πραγματικό και ουσιαστικό λόγο, έναν από τους πιο χρήσιμους, έμπειρους και μάχιμους ιατρούς του Νοσοκομείου Λιβαδειάς προσάπτοντάς του αδυναμία διοίκησης κι έλλειψη υψηλού αισθήματος για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Όλοι, εκτός από την ίδια προφανώς όμως, γνωρίζουν ότι ο παραιτηθείς συνάδελφος έχει συνδράμει και προσφέρει άπειρες φορές επί σειρά ετών χωρίς να εφημερεύει στο χώρο που αυτή διορίστηκε ως ''αυθεντία'' να παριστάνει την προϊσταμένη αρχή. Η διοικήτρια έκρινε με την πιο βαθιά κρίση που μπορούσε να επιστρατεύσει ο εγκέφαλός της ότι ο συνάδελφός μας δεν έχει προσφέρει αρκετά στη δημόσια υγεία κι ότι είχε την υποχρέωση ν' απαντήσει στο τηλέφωνο που του έκανε. Τώρα πια όμως έρχεται η ώρα να δούμε τι ακριβώς εννοεί η διοικήτρια προσφορά στη δημόσια υγεία και πώς αυτή επιτυγχάνεται. Η ίδια κρίνει κι αποφασίζει για κάποιον άλλον έχοντας την δική της ''πορεία προσφοράς'' στη δημόσια υγεία ούσα σε θέση Διευθυντή Οδοντιάτρου στο Κέντρο Υγείας Μήλου όπου υπηρετούσε μέχρι την τοποθέτησή της ως Διοικήτρια στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς. Για τη σημαντικότατη αξία προσφοράς στη δημόσια υγεία ενός οδοντιάτρου όπως η ίδια σε Κέντρο Υγείας και σε ώρα εφημερίας καλύτερα να μη σχολιάσω, θα ρωτήσω τον δεκάχρονο γιο μου ελπίζοντας να μη με χλευάσει. Ας μας εκθέσει η ίδια λοιπόν την αναγκαιότητα της παρουσίας της ως οδοντίατρος σε ώρα εφημερίας όπως και το μέγεθος της προσφοράς της στη δημόσια υγεία όταν αυτή εφημέρευε στο Κέντρο Υγείας Μήλου με την ιδιότητα του οδοντιάτρου. Εμείς είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε. Τι κάνει λοιπόν ένας οδοντίατρος στην εφημερία ενός Κέντρου Υγείας και πως δικαιολογεί τις αποδοχές εφημεριών που παίρνει όταν κόβονται μισθοί μάχιμων συναδέλφων του που ξημερώνονται στα χειρουργεία όπως ο παραιτηθείς συνάδελφος αναισθησιολόγος; Πόσο χρήσιμος νιώθει ότι είναι; Πόσο εντάξει νιώθει με τη συνείδησή του κι από πού παίρνει το δικαίωμα να μιλά για προσφορά στη δημόσια υγεία ένας ''περίπου εφημερεύων'' και σίγουρα παντελώς άσχετος με την επείγουσα ιατρική που καλείται να υπηρετήσει στο Κέντρο Υγείας σε ώρα εφημερίας; Εκτός από το ότι δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του την ώρα αυτή λόγω άγνοιας αντικειμένου προσβάλλει και την κοινή λογική με τις αποδοχές που λαμβάνει. Μίλησε για προσφορά στη δημόσια υγεία άτομο που απολάμβανε αποδοχές εφημερίας σε μνημονιακούς χρόνους απλά χωρίς αντικείμενο εργασίας. Ύβρις και υποκρισία στο πρόσωπο όλων αυτών που στηρίζουμε το νοσοκομείο σε δύσκολους καιρούς. Θα μπορούσε έχοντας στοιχειώδη σεβασμό στους ουσιαστικούς λειτουργούς της υγείας απλά να σιωπά και να μακαρίζει την τύχη της που βρέθηκε αμειβόμενη σε τέτοια θέση. Το τι προσέφερε ο συνάδελφος αναισθησιολόγος μέχρι τώρα στο Νοσοκομείο και στον πληθυσμό του Νομού το έχουμε αντιληφθεί όλοι μας και το βιώνουμε πολύ περισσότερο από ποτέ τώρα που λείπει κι αναγκαζόμαστε να διακομίζουμε τα περιστατικά των ασθενών μας θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο. Το ότι ένα τέτοιο άτομο σαν τη διοικήτρια που τοποθετήθηκε από την πιο ανακόλουθη σε λόγια και έργα κυβέρνηση με δήθεν αυστηρά διαφανή κριτήρια, καταλήγει καθαιρώντας, να ακυρώνει την παρουσία χρόνων του πιο σημαντικού κατά τεκμήριο ιατρού του νοσοκομείου Λιβαδειάς, είναι κάτι που εξοργίζει τον καθένα μας. Το μόνο σίγουρο ότι έκρινε άδικα, το μόνο σίγουρο ότι αυθαιρέτησε, το μόνο σίγουρο ότι κάποιος πρέπει να την σταματήσει πριν να είναι αργά ώστε η απώλεια του συναδέλφου να γίνει οριστική. Κινητοποιήθηκε λοιπόν το σύνολο των ιατρών του Νοσοκομείου κι ανάλογο κείμενο που απαιτούσε την ανάκληση της απόφασής της και την ηθική δικαίωση κι αποκατάσταση του συναδέλφου, κατατέθηκε στη Διοίκηση του Νοσοκομείου Λιβαδειάς, στον Ιατρικό Σύλλογο Λιβαδειάς και στον Διοικητή της 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας (προϊστάμενό της). Επιδεικτικά εκείνη αγνόησε τους πάντες. Η αριστερόστροφη φασίζουσα νοοτροπία που επέδειξε μη συζητώντας την απόφασή της στο Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου ξεπερνά τα όρια της αλαζονείας και πλέον γίνεται καταστροφική για το μέλλον του ίδιου το Νοσοκομείου που τη διόρισαν για να προσφέρει. Προφανώς ακόμη και στην πιο ελαφριά λογική είναι πολύ πιο χρήσιμος και απαραίτητος ο επί σειρά ετών συνάδελφος αναισθησιολόγος που στελεχώνει με αξιοπιστία και με ουσιώδες αυταπόδεικτο αίσθημα ευθύνης για τη δημόσια υγεία από την τοποθετημένη δήθεν ''λειτουργό'' της υγείας, διοικήτρια. Το θράσος και η ευκολία που υπέγραψε την απόφαση καθαίρεσης του συναδέλφου αναισθησιολόγου δείχνει ότι έχει η ίδια παντελή έλλειψη αισθήματος ευθύνης για τη δημόσια υγεία, την περιφρονεί ουσιαστικά, ενώ αδιαφορεί εάν το ήδη υποστελεχωμένο Αναισθησιολογικό Τμήμα αποδυναμώνεται περισσότερο. Η από χρόνια υποστελέχωση του Αναισθησιολογικού Τμήματος είναι και δική της ευθύνη, όφειλε και ηδύνατο να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες που δεν έκανε ποτέ εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τους νοσηλευόμενους ασθενείς στο νοσοκομείο Λιβαδειάς και καθιστώντας τις εφημερίες μας απολύτως επισφαλείς. Διενεργούμε ''εφημερίες τρόμου'' στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς αναλαμβάνοντας νομικές κι επιστημονικές ευθύνες που δεν μας αναλογούν λόγω απουσίας απαραίτητων ειδικοτήτων κι εκείνη κωφεύει κι εκδηλώνει σε βάρος μας τιμωρητική συμπεριφορά προς παραδειγματισμό. Ουδέποτε και σε κανέναν δεν επιτρέπεται να αποτελεί ο χώρος εργασίας του πεδίο προσωπικής αντιπαράθεσης κι εμπάθειας με άλλους πολλώ δε μάλλον εάν κατά τύχη βρέθηκε αυτός να διαχειρίζεται την υγεία πολιτών ενός νομού όπως η διοικήτρια. Άπειροι έχουν προσπαθήσει να την προσεγγίσουν και να την μεταπείσουν στον ολισθηρότατο δρόμο που έχει επιλέξει, εκείνη προφανώς όμως τον θεωρεί δρόμο αρετής και σοβαρότητας. Η προθεσμία που η παραίτηση του συναδέλφου αναισθησιολόγου θα γίνει οριστική φθάνει στο τέλος της κι ένας απαραίτητος κι αξιόπιστος γιατρός που ζει και προσφέρει επί 21 έτη στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς θα λείψει απ' όλους εμάς που γνωρίζουμε την αξία του αλλά κυρίως απ' όλους εσάς που τον έχετε ανάγκη. Στην Ελλάδα της απόλυτης ισοπέδωσης ένας συνάδελφός μας υπηρετώντας αξίες και σπάνια ιδανικά, επέλεξε τον δρόμο της παραίτησης για λόγους ευθιξίας και ηθικής ταπείνωσης που υπέστη, λόγοι που η διοικούσα προϊσταμένη αρχή δεν είναι σε θέση καν να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει. Η διοικητική ανεπάρκεια της διοικήτριας φάνηκε από την αρχή της έλευσής της με σωρεία ανακόλουθων αποφάσεων και καταστροφικών επιλογών αλλά η τελευταία της την στιγματίζει στη συνείδηση ακόμη και του πιο αδιάφορου. Το λιγότερο που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στον υπό παραίτηση συνάδελφό μας μετά τα όσα έχει προσφέρει στον τόπο μας σαν να ήταν δικός του, είναι ένα ηχηρότατο όχι στη λογική και στις πρακτικές της διοικήτριας. Το γεγονός θα γνωστοποιηθεί και θα κοινοποιηθεί σε φορείς της πόλης και στο Υπουργείο Υγείας με σκοπό την αποκατάσταση της ομαλότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου